Mijn zus verbood mijn dochter, in de  Zwembad om te gaan, terwijl de andere kinderen gespeeld en gezwommen: ik besloten om uit te vinden waarom ze dat deed en was geschokt door hun beantwoorden 😱 😱
De dochter van mijn zus had een verjaardag. Bij deze gelegenheid, besloot ze om een Partij in het Zwembad, organiseren en nodigde de hele familie op uw kosten.
Natuurlijk, ik was blij mijn dochter houdt van het water en de games erg veel en hebben wij graag in op de uitnodiging. Maar ik had geen idee dat deze dag zou een echte nachtmerrie.
In eerste instantie ging alles perfect. De kinderen lachten, rende en schreeuwde het uit van genot. Dan het Moment dat je hebt besloten om te gaan in het Zwembad.
Alle kinderen sprong vrolijk in het water en gilde van opwinding en mijn dochter bleef aan de kant. Ik merkte dat mijn zus was blijkbaar bewust van het water.
“Mag Ik?”mijn dochter vroeg rustig.
Maar mijn zus antwoordde scherp:
“Nee.”
Ik zag de tranen in de ogen van mijn dochter te verschijnen. Zij stond met gebalde vuisten op de rand en keek naar de andere kinderen spetteren en te Lachen. En u, u alleen, ongewenst.
Binnen, alles wordt gekookt in mij. Ik wist dat ik moest mijn kind te beschermen en besloten, de reden van het rare gedrag van mijn zus te vinden.
Ik ging naar het:
“Waarom moet zwemmen alle kinderen en mijn dochter? Als het gaat om geld – ik betaal je. Waarom is het voor een kind?”
Mijn zus keek me aan koude en zei:
“Ik heb, het is zo besloten.”
“Maar waarom?”Ik heb geprobeerd om de controle van de trilling in mijn stem. “Kunt u uitleggen tenminste normaal?”
Je zuchtte diep, keek me recht in de ogen en zei iets dat nam mijn adem weg. Ik stond daar als bevroren, niet wetende wat moet ik antwoorden 😱 😢
“Omdat onze ouders hebben jou voor mijn hele leven, hield meer dan mij. Je was altijd de “beste dochter”, jullie hebben allemaal geslaagd, ze waren allemaal trots op je. En nu de geschiedenis zich herhaalt: je houdt van je dochter meer dan mijn. Het is altijd het middelpunt van de aandacht, iedereen bewondert u. En wat blijft er over voor mij? Staande in de schaduw. Ik ben niet van plan om al de aandacht op uw verjaardag zal worden doorgestuurd naar uw kind.”
Ik stond er helemaal geschokt en probeerde te verwerken op haar woorden. Voor mij niet alleen mijn zus, maar een vrouw die had verzameld een decennia-lange wrok en ging naar mijn kleine meisje.
Ik ging naar mijn dochter, nam haar Hand en zei rustig:
“Kom op, Jongen. Wij zullen hier niet blijven om te kijken hoe ze je pijn doen.”
Ze wikkelde haar armen om mijn nek en brak uit op mijn schouder in tranen.
Op deze dag werd het me duidelijk: jaloezie kan verpesten niet alleen een Partij, maar ook een familie.
