Een werkelijk buitengewoon hoofdstuk in de geschiedenis van de geneeskunde vond in 2005 plaats in Minnesota met de geboorte van Isabelle en Abby, twee meisjes die op een buitengewone manier fysiek met elkaar verbonden waren. Hun bijzondere toestand, waardoor ze van borst tot buik met elkaar verbonden waren, trok onmiddellijk de aandacht van de wereld.
Hun verhaal begint bij een routineuze echo, waarbij Amy en Jesse Carlsen worden geconfronteerd met de schokkende realiteit: hun dochters zijn Siamees. Omdat ze dezelfde organen hadden en de prognose onzeker was, was de kans dat een van beiden zou overleven klein. Amy en Jesse bleven echter hopen en waren vastbesloten om hen ter wereld te brengen.
Op 29 november 2005 werden Isabelle en Abby geboren in de Mayo Clinic, wat symbool stond voor een wonder. Ze hadden gemeenschappelijke belangrijke organen, zoals de lever, een deel van de dunne darm en een onderling verbonden cardiovasculair systeem. Vijf maanden later voerde een team van zeventig medische professionals, waaronder zeventien chirurgen, een complexe, twaalf uur durende operatie uit om de twee te scheiden. Ze overleefden beiden en sliepen voor het eerst in aparte bedden. Hun herstel verliep verrassend snel en binnen twee weken waren ze weer thuis in North Dakota.
Het verhaal van de tweeling kreeg massaal veel steun van het publiek, met talloze bemoedigende berichten en er werd meer dan $ 50.000 opgehaald om hun gezin te helpen. Amy en Jesse, geleid door hun diepe geloof, uitten hun enorme dankbaarheid voor de gebeden en de liefde die ze ontvingen. Tegenwoordig zijn Isabelle en Abby negentien jaar oud en leiden ze een vol leven. Ze kunnen zich niets herinneren van hun jeugd als Siamese tweeling. Hoewel ze verschillende persoonlijkheden hebben (Abby is gevoeliger, terwijl Isabelle extravert is), blijft hun band onverbrekelijk. Ook al benadrukken ze hun individualiteit, kleine gebaren, zoals hand in hand lopen op drukke plekken, onthullen hun speciale band.
Ze volgden hun eigen pad, zonder ooit hun hechte broederschap te verlaten. Hun verhaal getuigt van kracht, veerkracht en onwrikbare familieliefde. Het is een krachtige herinnering aan het menselijk vermogen om tegenspoed te overwinnen.
