Er was precies één maand voor mijn bruiloft. De gastenlijst was al gemaakt, de borg voor het restaurant had betaald, en mijn jurk was bijna klaar. Mijn moeder was net terug van Barcelona, en we besloten om onze ouders. Immers, de bruiloft naderde snel, en ze moeten kennis maken met mijn toekomstige schoonouders.
Miron heeft een groot gezin : een grootmoeder, een moeder, een vader, drie broertjes en een zusje. Hij had me verteld dat ze was gegaan door een periode van grote armoede, er waren geen banen in hun dorp. Maar later, zijn vader, de Heer Vassili, had een baan gevonden als buschauffeur in Duitsland. Dankzij zijn werk, had de familie zijn in staat tot het bouwen van een vier verdiepingen tellend huis, de financiering van een transactie voor de grand-moeder Magdalena en gaan in een gezondheidszorg te helpen. Ze had ook gekocht appartementen voor hun kinderen in de steden, waar ze hun studies.
Miron, had hij de voorkeur voor een verblijf in het ouderlijk huis. Vanaf het begin van onze relatie, hij vertelde me dat hij wilde niet bewegen. Ik had steunde dit idee, want ik houd van een goede relatie met zijn ouders. Ik bedoeld om te helpen bij de dagelijkse taken.
Mijn moeder kwam een week geleden. Zij had het geld voor het huwelijk, geschenken, had gekocht van een nieuwe jurk en had een afspraak gemaakt in een schoonheidssalon om te worden getoond.
Maar amper een uur na de start van de maaltijd, ze begon te grijns, glimlach gedwongen, en geven me weinig schoppen onder de tafel. Dit alles vanwege het gedrag van mijn toekomstige schoonvader, de Heer Vasilij. Hij gaf orders aan zijn vrouw :
– Kom op, breng het !
– Kom op, laten we het hebben !
– Kom op, keurt de tafel !
De arme Mevrouw Svetlana niet eens zitten om te eten, alsof ze een meid.
– Ik heb alles met mijn eigen handen ! – zei trots, de Heer Vasilij. – Ik werkte alleen als een gevangene !
Mijn moeder was niet gewend aan dit soort houding. Ze had medelijden van Mevrouw Svetlana en had daarom voorgesteld om te helpen :
– Mevrouw Svetlana, laat me gaan voor de glazen in de keuken, zitten een beetje naar beneden.
– U bent een gast, zitten, ze had gezegd.
Maar al snel, de Heer Vassili had geblaft :
– Svetka ! U bent van plan om stil te zitten voor zo lang ? Zien jullie niet dat de gasten niets te drinken ? Bestand naar de kelder te halen de wijn huis !
Mijn moeder had nauwelijks aangehouden tot het einde van de maaltijd. In de avond, terug naar huis, ze had een ernstig gesprek met mij :
– Mijn dochter, doen wat je wilt, maar ik ben tegen dit huwelijk.
– Hoe is het, moeder ?
– Alina, heb je gemerkt dat het gedrag van Miron ? Terwijl zijn vader zou vernederen hem aan zijn moeder heeft hij niet, zei een woord.
– Het is net als thuis. Het niet mengen in hun relaties.
– Het is ” als dat?” U wilt om hetzelfde te doen met u later ? U wilt om te eindigen zoals Mevrouw Svetlana ? U wil zijn meid ?
– Maar ik wil Miron !
– Mijn dochter, we doen het niet wijzigen van een man. Hij groeide op het zien van zijn vader treden als goed. Tenzij je als living apart, misschien zal veranderen.
Ik had al geprobeerd te overtuigen Miron huur, maar hij was principieel tegen. Hij wilde niet op te geven.
Mijn moeder is 50 jaar oud, ze is ouder en wijzer dan ik. Zou ze nooit geven me een slechte tip.
Maar ik weet niet wat te doen. Aan de ene kant, ik oprecht graag Miron, en er blijft alleen een maand voor de bruiloft. Op de andere, de woorden van mijn moeder op het feit dat ik kon een dienaar, niet laat me met rust.
Vertel me, wat moet ik doen ? Het annuleren van de bruiloft ?
