De wereld van de Brent viel uit elkaar toen zijn vrouw, Stephanie, heeft het leven geschonken aan een baby met een donkere huid, waardoor shock en kosten. Wanneer de verpleegster gaf hem de nieuw geboren kind, Stephanie zei : “Dit is mijn baby ! “Brent, even verbijsterd, geloofde zijn ogen niet : de baby had krullen en zachte donker huid. “Wat de heck, Stephanie ?” vroeg hij, het gevoel verraden.
Verwarring vulde de kamer terwijl Stephanie aangedrongen op het feit dat zij getrouw waren geweest. “Ik heb nog nooit geslapen met iemand anders. Brent, je moet me geloven, ‘ smeekte ze. Twijfel knaagde Brent, maar hij merkte er iets bekend : de baby had zijn ogen en een kuiltje op zijn wang. Het verzacht, zeggende : “hier ben ik. We lossen dit samen. ”
Echter, Brent was op zoek naar antwoorden. Na een gesprek wordt gespannen met zijn moeder, die hem aanspoorde om te vertrekken Stephanie, besloot hij om een DNA-test. Uren wachten, sterven later, de dokter bevestigd : “De test bevestigt dat u de biologische vader is. “De uitleg ? Van de recessieve genen van de generaties uit het verleden.
Het reliëf en de schuld binnengevallen Brent als hij terug naar Stephanie, die brak uit in tranen van opluchting. “Het spijt me zo te hebben getwijfeld je,” mompelde Brent knijpt in zijn familie tegen hem. Stephanie kwam om hem gerust te stellen : “We gaan nu. ”
Brent maakte een belofte stil voor de bescherming van haar familie tegen elke prijs. Ongeacht de uitdagingen waarmee ze geconfronteerd worden, hij zou nooit meer laat twijfelen of het vonnis zal worden tussen hen. Zijn vertrouwen en zijn liefde voor Stephanie waren hersteld, en ze zou het gezicht van de toekomst, sterker dan ooit.
