Een paar minuten voor de bruiloft stond ik bij de ingang van de kerk, met een brief van mijn moeder in mijn hand, die ik per ongeluk in de zak van mijn jas had gevonden. De bruid wachtte al op me in de binnenplaats, haar trouwjurk aan het rechtzetten. Ik stond daar, en probeerde mijn emoties onder controle te houden.
Om mezelf een beetje af te leiden, stak ik mijn hand in mijn zak, in de hoop een pepermuntsnoepje te vinden dat me altijd hielp me te concentreren. In plaats daarvan vond ik een envelop. Er stond op: “Mijn lieve zoon, lees deze brief voor de bruiloft.”
Een gevoel van ongemak overviel me. “Wat als deze brief mijn beslissing verandert?” dacht ik. Ondanks mijn twijfels opende ik de envelop en vouwde de brief open.
Lieve zoon, vandaag zet je een belangrijke stap in je leven — je creëert een gezin. Als je hart vol is van liefde en zekerheid, onthoud dan mijn woorden:
Heb je vrouw lief met heel je hart, behandel haar met respect en zorg. Vergeet niet dat uiterlijk soms op de tweede plaats komt, en ware schoonheid zit altijd in onszelf.
Steun haar, ook als ze er niet om vraagt, want vrouwen verbergen vaak hun zorgen.
Laat geld geen reden zijn voor ruzies. Vergeet niet dat geluk niet wordt gemeten aan rijkdom.
Sta nooit onbeschoftheid of beledigende woorden toe. Ze kwetsen en kunnen diepe littekens achterlaten. Vergeet niet dat alleen je vrouw je meest dierbare en naaste persoon zou moeten zijn.
Waardeer wat je hebt. Een familie waar liefde en begrip heersen is het meest kostbare geschenk. En vergeet niet: je vader en ik zullen altijd aan je zijde staan en je steunen.
Met liefde, je moeder.
Toen ik de brief uit had, voelde ik een brok in mijn keel en mijn ogen vulden zich met tranen. De brief herinnerde me eraan hoe gelukkig ik ben met zulke ouders.
Vandaag is het niet alleen het begin van een nieuw hoofdstuk in mijn leven, maar ook een herinnering dat ik er klaar voor ben om mijn toekomstige vrouw te beschermen en te steunen, zoals mijn moeder mij heeft geleerd.
